Ο "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ" του Βορρά

Ενας από τους πλέον γνωστούς και καταξιωμένους Ελληνες προπονητές, ο Στέφανος Γαϊτάνος, συμπληρώνει φέτος τριάντα χρόνια παρουσίας στους πάγκους!
"Πώς κύλησαν όλα αυτά τα χρόνια...; Μου φαίνεται σαν να είναι χθες!",
Ο ίδιος θυμάται τα πάντα με συγκίνηση. Από το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας - αγωνίστηκε στη Βέροια και τον Απόλλωνα Αθηνών) λόγω... Νομικής μέχρι και την πρώτη ομάδα που ανέλαβε, τη Δόξα Μακροχωρίου, σε ηλικία τριάντα ετών, το 1978.
"Αποφάσισα να σταματήσω πολύ νωρίς το ποδόσφαιρο. Ήθελα να αφοσιωθώ στις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο της Νομικής. Δεν είχα χρόνο για άλλες ασχολίες και έτσι τελείωσε η καριέρα μου. Την επόμενη χρονιά ανέλαβα την πρώτη μου ομάδα. Ήταν η σημερινή Ενωση Αποστόλου Παύλου, που τότε λεγόταν Δόξα Μακροχωρίου. Επίσης, δούλεψα, μόλις σταμάτησα ως παίκτης, στα τμήματα υποδομής της Βέροιας. Για μένα ήταν, πάντα, πολύ ελκυστική η προπονητική".

Η ανέλιξη του Γαϊτάνου δεν άργησε να έλθει. Μόλις δύο χρόνια αργότερα δέχθηκε πρόταση από τη Νάουσα, που τότε αγωνίζοταν στο Πρωτάθλημα της Β' Εθνικής:
"Μετά από μόλις ένα ή ενάμιση χρόνο ασχολίας μου με την προπονητική, ήλθε πρόταση από τη Β' Εθνική. Με ήθελε η Νάουσα. Ετσι, στα 32 ή 33 χρόνια μου, ήμουν προπονητής στη Β' Εθνική!".

Δύο μεγάλοι σταθμοί



Ο "Στρατηγός" θεωρεί τη Νάουσα σαν τον έναν από τους δύο μεγάλους σταθμούς στην καριέρα του. Ο άλλος ήταν οι Πόντιοι Βέροιας.
"Μπορώ να πω ότι δύο ήταν οι σημαντικές σχολές για μένα. Αρχικά ήταν η Νάουσα, στην οποία πέρασα 3,5 χρόνια μαζί με ορισμένες διακοπές. Είχαμε την ίδια φιλοσοφία με τη διοίκηση και δουλέψαμε με νεαρά παιδιά. Ετσι μπορέσαμε να βγάλουμε παίκτες όπως ο Γρηγόρης Τρούπκος, ο Μάρκος, ο Παυλόπουλος. Αυτά τα παιδιά δούλεψαν μαζί μου. Οπως και ο Τσαλουχίδης που τον είχα στα τμήματα υποδομής της Βέροιας και ο Τσιάρτας στην Αλεξάνδρεια. Η μεγάλη ομάδα της Νάουσας ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα με ποδοσφαιριστές που εργάστηκαν με τον συγχωρεμένο Αλέκο Παπαδόπουλο, που τότε ήταν συνεργάτης μου στην τεχνική ηγεσία.

Ο δεύτερος σημαντικός σταθμός στην καριέρα μου ήταν οι Πόντιοι Βέροιας. Εκεί πέρασα τέσσερα χρόνια και είχα τη χαρά να δουλέψω με τον Ατματσίδη, τον Δέλλιο, τον Γκίτκο, τον Νταμπίζα, τον Νινιάδη, τον Γελαδάρη, τον Καφέ, τον Τζιόκα. Παίκτες που έκαναν μεγάλη καριέρα και ορισμένοι έφτασαν ως και την Εθνική".

Πατέρας και δάσκαλος



Ολους τους παραπάνω ο Γαϊτάνος δεν τους έβλεπε απλά ως παίκτες, αλλά σαν... παιδιά του. Και η χαρά του όταν έφευγαν για να πάνε σε μεγάλες ομάδες ή όταν πέρναγαν το κατώφλι της Εθνικής ήταν απερίγραπτη.
"Είναι οι πιο χαρούμενες στιγμές μου. Ήμουν ευτυχισμένος όταν αυτά τα παιδιά έρχονταν για να με αποχαιρετήσουν και να πάνε στον Ολυμπιακό, στον Παναθηναϊκό ή στην ΑΕΚ. Και η χαρά μου γινόταν ακόμη μεγαλύτερη όταν τους έβλεπα να φοράνε το εθνόσημο στο στήθος. Ήταν δικαίωση για μένα, ήταν ηθική ικανοποίηση. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι όταν έχεις παίκτες σε τόσο νεαρή ηλικία δεν τους βλέπεις, τουλάχιστον έτσι έκανα εγώ, μόνο ως παίκτες. Τους βλέπεις σαν παιδιά σου. Είσαι, πέρα από προπονητής τους, πατέρας και δάσκαλός τους. Εχεις πιο βαθιά σχέση μαζί τους. Δεν είναι τυχαίο ότι κρατάμε ακόμη επαφή. Συζητάμε, ανταλλάσουμε απόψεις και ακόμη και τώρα θέλουν να ακούσουν τη συμβουλή μου".

Υπάρχουν, όμως, και άλλα πράγματα που με χαρά θυμάται ο Γαϊτάνος στην καριέρα του. Οι επιτυχίες των ομάδων στις οποίες εργάστηκε. Μπορεί να μην έχει πάρει Πρωτάθλημα ή Κύπελλο, αλλά αυτά που κατάφερε με τους συλλόγους που δούλεψε, μόνο λίγα δεν είναι. Και πανηγυρίστηκαν σαν Πρωταθλήματα και σαν Κύπελλα. Οπως το 1988 στην Πτολεμαϊδα:
"Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για τον Εορδαϊκό. Η ομάδα ανέβηκε στη Β' Εθνική και όλη η πόλη πανηγύριζε την επιτυχία αυτή. Θυμάμαι ότι στο τελευταίο παιχνίδι, με αντίπαλο, νομίζω, τον Παναρκαδικό, είχαμε βάλει αεροπλάνο που πέρασε πάνω από το γήπεδο και πέταξε τις μπάλες. Ηταν πολύ μεγάλη η χαρά όλων. Επίσης, θυμάμαι την άνοδο των Ποντίων στη Β' Εθνική. Επρόκειτο για μεγάλη επιτυχία αφού η συγκεκριμένη ομάδα βρισκόταν στη σκιά της Βέροιας. Σημαντική ήταν επίσης μια ακόμη άνοδος, εκείνη της Νάουσας στη Β' Εθνική".

Δυσάρεστες αναμνήσεις, υπάρχουν; Υπάρχουν. Και πολλές μάλιστα, αλλά ο Γαϊτάνος λέις:
"Δεν θέλω να τις θυμάμαι. Κάθε επάγγελμα έχει τις δικές του κακές στιγμές. Και θα έλεγα πως είναι και οι πιο έντονες. Δεν θέλω όμως να τις σκέφτομαι. Τις διώχνω μακριά".

Πρωταγωνιστής ο παίκτης



Η εμπειρία του 'Στρατηγού" τον καθιστά... αρμόδιο για να απαντήσει σε μια ερώτηση που πολλές φορές φαίνεται ότι δεν έχει απάνηση: ο παίκτης ή η ομάδα κάνουν τον προπονητή ή ανίστροφα;
"Πρωταγωνιστής είναι πάντα ο ποδοσφαιριστής, ο καλός ποδοσφαιριστής. Ο προπονητής, από την πλευρά του, αποτελεί ένα πολύ βασικό κομμάτι της ομάδας και αυτό που πρέπει να κάνει είναι να εντάξει τον πρωταγωνιστή ποδοσφαιριστή στο σύνολο ώστε να κερδίσει ότι μπορεί περισσότερο και από τον παίκτη και από το σύνολο. Ολοι, λοιπόν, λειτουργούν μαζί και κανένας μόνος του. Ο καλός προπονητής είναι αυτός που θα καταφέρει κάτι τέτοιο".

Οσο για τα στοιχεία που κάνουν τον καλό προπονητή;
"Το αν ένας προπονητής πετύχει στη δουλειά του είναι κάτι που εξαρτάται από τις συνθήκες που θα συναντήσει στην ομάδα και από το έμψυχο υλικό. Θα μπορούσα πάντως να εστιάσω σε ένα τετράπτυχο, που θεωρώ ως το πιο σημαντικό. Ένας τεχνικός θα πρέπει να έχει προσωπικότητα, γνώσεις, μεταδοτικότητα και φυσικά να δουλεύει σκληρά".

Πώς... έγινε "Στρατηγός"

Ο Γαϊτάνος είναι Βέροια και δεν το κρύβει: "Είναι η ομάδα που αγαπάω και σκέπτομαι συνεχώς. Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά αφού έχω... γεννηθεί στο γήπεδο της Βέροιας", λέει χαρακτηριστικά. Ακόμη και το προσωνύμιό του "Σστρατηγός", από τη Βέροια το έχει και μάλιστα από τα χρόνια που αγωνίζοταν ως παίκτης.
"Επειδή ήμουν οργανωτής του παιχνιδιού με έβγαλαν Στρατηγό. Έλεγαν ότι έμοιαζα του Δομάζου, που είχε ήδη αυτό το προσωνύμιο. Αυτό έγινε τα πρώτα χρόνια που έπαιζα μπάλα. Έτσι με φώναζε πολλές φορές ο κόσμος, έτσι με έγραψαν οι εφημερίδες και στο τέλος έμεινε και με ακολούθησε και ως προπονητή".

Οσο για τη Βέροια και την προσπάθεια που καταβάλει φέτος, ο Γαϊτάνος εμφανίζεται αισιόδοξος ότι θα σωθεί:
"Η Βέροια είναι μεγάλη ομάδα. Εκπροσωπεί όλη την Κεντρική και τη Βορειοδυτική Μακεδονία. Ο Αρβανιτίδης την έχει κάνει δύναμη και πιστεύω ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο τη χρειάζεται. Πιστεύω ότι στο τέλος θα καταφέρει να κρατηθεί στη Σούπερ Λίγκα"
.
Παρόμοια μάχη δίνει - στη Γ' Εθνική - η ομάδα της οποίας έχει την ευθύνη της τεχνικής ηγεσίας σήμερα, ο Εορδαϊκός:
"Στην Πτολεμαϊδα καταβάλουμε όλοι μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να κρατηθεί η ομάδα στην κατηγορία και να μην επιστρέψει στη Δ' Εθνική. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ο Εορδαϊκός ανεβαίνει και πέφτει. Θέλουμε να σταθεροποιηθούμε στη Γ' Εθνική και αφού το καταφέρουμε αυτό, θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα που θα μπορεί στο μέλλον να πάει ακόμη καλύτερα".